Dr Szymon Kozłowski
Uniwersytet Warszawski; Wydział Fizyki; Obserwatorium AstronomiczneWyróżniony Medalem Młodego Uczonego w 2014 r. za nowatorską metodę identyfikacji i odkrycie kilkuset kwazarów leżących poza obłokami Magellana.
Dr Szymon Kozłowski urodził się w 1979 r. w Zielonej Górze. Tamże ukończył szkołę średnią, a następnie, w 2004 r., Wydział Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego. W tym samym roku wygrał konkurs na stypendium Marie Curie i podjął studia doktoranckie w Centrum Astrofizyki Uniwersytetu w Manchester. Trafił tam pod opiekę światowej klasy astrofizyka prof. Shude Mao, który wcześniej współpracował z najlepszym polskim astrofizykiem, nieżyjącym już niestety, prof. Bohdanem Paczyńskim oraz z zespołem astronomów z Uniwersytetu Warszawskiego realizującym program Optical Gravitational Lensing Experiment (OGLE). Pracę doktorską dotyczącą mikrosoczewkowania grawitacyjnego przygotował pan Kozłowski w trzy lata i na jej podstawie, otrzymał stopień doktora. Kolejnym etapem jego kariery naukowej była pozycja „post-doca” w Stanowym Uniwersytecie Ohio, gdzie współpracował ze znanym astrofizykiem i kosmologiem Christopherem Kochankiem. Owocem tej współpracy było kilkanaście wspólnych publikacji w najlepszych czasopismach naukowych (głównie w The Astrophysical Journal, ale też jedna w Nature), przy czym w siedmiu z nich pan Kozłowski jest pierwszym autorem. Tematyka dotyczyła zarówno mikrosoczewkowania grawitacyjnego, jak i kwazarów, aktywnych jąder galaktyk i planet pozasłonecznych.
Kolejny etap kariery naukowej dr Kozłowskiego zaczął się w 2010 r, gdy wygrał konkurs na adiunkta naukowego finansowanego z grantu Europejskiej Fundacji Badań, który wtedy otrzymał prof. Andrzej Udalski - kierownik programu OGLE. Od tego roku zatrudniony jest w Obserwatorium Astronomicznym UW. Adaptacja do nowego otoczenia nie zaburzyła jego aktywności naukowej: w 2010 roku opublikował 11 prac w czasopismach recenzowanych, a w 2011 - 14. Łącznie opublikował dotychczas około 70 prac w czasopismach z listy filadelfijskiej , w tym 2 w Nature i ponad połowę w The Astrophysical Journal. Zaraz po powrocie do kraju w 2010 r. otrzymał ministerialny grant Iuventus Plus na badania aktywnych jąder galaktyk, a w 2012 r. kolejny, na badania swobodnych planet, niezwiązanych z gwiazdami. Wysoka pozycja naukowa dra Kozłowskiego spowodowała, że został zaproszony do specjalnego przedsięwzięcia Spitzer Legacy Programs, którego celem jest spożytkowanie danych Teleskopu Spitzera - jednego z czterech wielkich obserwatoriów kosmicznych NASA. Został też kierownikiem dużego, międzynarodowego zespołu badawczego zajmującego się badaniami kwazarów leżących poza Obłokami Magellana oraz promotorem pomocniczym w przewodzie doktorskim mgra Radosława Poleskiego. Kilka miesięcy temu rozpoczął się jego przewód habilitacyjny. W końcu stycznia komisja ds tego przewodu jednomyślnie podjęła uchwałę zwracającą się do Rady Naukowej Obserwatorium Astronomicznego UW o nadanie mu stopnia doktora habilitowanego. Komisja uznała też jednomyślnie habilitację dra Kozłowskiego za wybitną.
Dr Kozłowski zainteresował się astronomią, jak sam pisze w swoim CV, już w wieku 8 lat. Mając lat 14 zapisał się do Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii - świetnie działającej organizacji, przez którą przewinęła się duża większość polskich uczonych-astronomów. Towarzystwo działa w wielu sekcjach tematycznych, więc każdy członek może znaleźć to, co go najbardziej pasjonuje. Dr Kozłowski zainteresował się szczególnie meteorytami. Jest współzałożycielem powstałego w 2002 r Polskiego Towarzystwa Meteorytowego, posiadaczem obszernej kolekcji meteorytów i znanym specjalistą meteorytyki. Jest też radioamatorem i posiada, oczywiście, międzynarodowy kod identyfikacyjny.