Wystawy w CSZ PW

22 czerwca 2015 roku odbył się wernisaż Joanny Pętkowskiej, doktorantki Wydziału Architektury PW oraz stypendystki Centrum. Wystawa zestawia akwarele i rysunki powstałe w plenerze podczas pobytu stypendialnego artystki w Berlinie w 2014 roku oraz akwarele ukazujące Warszawę, jej rodzinne miasto.

Joanna Pętkowska jest absolwentką studiów magisterskich, a obecnie doktorantką na Wydziale Architektury PW. Za dyplom magisterski została nagrodzona w międzynarodowym konkursie PKN ICOMOS im. Profesora Jana Zachwatowicza na najlepsze prace dyplomowe podejmujące problematykę ochrony dziedzictwa kulturowego. Poza studiami doktoranckimi, prowadzi zajęcia z rysunku odręcznego w Pracowni Rysunku, Malarstwa i Rzeźby WAPW. W 2014 roku została laureatką konkursu na naukowe stypendia wyjazdowe Centrum Studiów Zaawansowanych PW. W ramach przyznanego finansowania przez dziewięć miesięcy realizowała na Technische Universität Berlin program badań dotyczących doktoratu, a także prowadziła zajęcia dydaktyczne. Nauczaniem rysunku architektonicznego i malarstwa akwarelowego zajmuje się od 8 lat, a jej działania w tym zakresie wykraczają również poza Wydział Architektury. Jest współzałożycielką Szkoły Rysunku „Lineare”, prowadzi zajęcia z rysunku architektonicznego w I Społecznym Liceum Ogólnokształcącym „Bednarska” oraz lekcje indywidualne. Ponadto zasiada w zarządzie Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich i należy do jego komitetu założycielskiego. Bierze udział w licznych plenerach malarskich oraz wystawach w kraju i za granicą.

Media o wystawie.

*artykuł prasowy*

W sierpniu 2013 roku odbyło się uroczyste otwarcie wystawy prac Utagawa (Andō) Hiroshige z cyklu Fifty-three stages of the Tōkaidō (1833-1834). Wydruki prac artysty są prezentem od profesora Takuo Fukudy z Nihon University w Tokyo.

Andō Hiroshige 安藤広重, zwany także Utagawa Hiroshige 歌川広重 (1797-1858) to jeden z najbardziej znanych japońskich malarzy, grafików i twórców ukiyo-e. Przydomek Hiroshige przyjął w 1811 r., gdy rozpoczął naukę w pracowni Toyohiro Utagawy. Z tego powodu mógł używać nazwy szkoły Utagawa zamiast własnego nazwiska. Hiroshige wykonywał większość swoich prac w technice drzeworytu. Początkowo tworzył portrety, przedstawiające głównie aktorów i kobiety, ale w późniejszych latach stał się sławny dzięki pejzażom i obrazom natury. Wykonał tysiące kompozycji przedstawiających kwiaty i ptaki, ale także Edo, miasta i drogi. Do najsłynniejszych należą np. serie: Sto znanych miejsc w Edo (przyjmowane za wyjątkowe osiągnięcie szkoły ukiyo-e) i Pięćdziesiąt trzy stacje na gościńcu Tōkaidō. Była to droga wzdłuż wybrzeża, na której znajdowały się 53 stacje rządowe - zaczynała się w Nihonbashi w Edo (dzisiejsze Tokio) i kończyła w Sanjō Ōhashi w Kioto.

Twórczość Utagawa Hiroshige stała się inspiracją m.in. dla artystów Udo Kallera, Vincenta van Gogha, Jamesa McNeilla Whistlera, Paula Cézanne'a, Henri de Toulouse-Lautreca, Paula Gauguina i innych twórców impresjonizmu. Część jego dzieł znajduje się w Muzeum Miedzi w Legnicy. Kolekcjonerem jego drzeworytów był m.in. Feliks Jasieński - zebrał ich około 2000. Wiele z nich jest prezentowanych w krakowskim muzeum „Manggha”. Wielbicielką twórczości Hiroshige była Wisława Szymborska, która poświęciła mu wiersz z tomu Ludzie na moście.

Źródło: Wikipedia

Z okazji obchodów 10-lecia Konwersatorium Politechniki Warszawskiej, w listopadzie 2012 r., została otwarta wystawa fraktali pt. Infinity. Autorami unikatowych prac są studenci Wydziału Matematyki i Nauk Informacyjnych PW - Marta Bukat i Michał Bohn.

W 2011 roku, dzięki uprzejmości dr. Janusza Kapusty, w Centrum Studiów Zaawansowanych można było obejrzeć wystawę jego prac zatytułowaną Złoty podział.

Twórczość dr. Janusza Kapusty obejmuje zarówno grafikę, plakat, rysunek prasowy, opracowania graficzne, ilustracje książkową, jak i scenografię teatralną oraz malarstwo. Jeszcze w latach studenckich publikował swoje rysunki m. in. w „Szpilkach”, „Radarze”, „ITD”, „Forum”, „Literaturze” oraz w prasie francuskiej i niemieckiej. Jest laureatem 30 krajowych i zagranicznych nagród artystycznych m. in. “Złotych” i “Srebrnych Szpilek” za najlepszy rysunek satyryczny.

W 1981 roku Janusz Kapusta zamieszkał w Nowym Jorku. Od tego czasu jego prace ukazują się m. in. w „The New York Times”, „The Wall Street Journal”, „The Washington Post”, „Graphis”, „Print”, „Business Week”.

Prace artysty znajdują się w zbiorach wielu muzeów i galerii na świecie m. in. Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Museum of Modern Art w San Francisco, IBM Collection, Muzeum Sztuki w Łodzi. Janusz Kapusta miał wiele wystaw indywidualnych i brał udział w wielu wystawach zbiorowych. Jest autorem bibliofilskiego wydania “Zniewolonego umysłu” Czesława Milosza (The Limited Edition Club, Nowy Jork 1983).

W 2000 roku artysta odkrył nowe nieznane wcześniej zasady złotego podziału i prezentował je na matematycznych konferencjach na amerykańskich i polskich uniwersytetach.

W dniach 30 maja - 10 czerwca 2011 r. na Politechnice Warszawskiej gościła niemiecka wystawa matematyczna Imaginary - oczami matematyki. Wizyta współorganizowana przez Instytut Badań Matematycznych w Oberwolfach i Centrum Studiów Zaawansowanych PW odbyła się w ramach polsko-niemieckiego festiwalu nowoczesnego sąsiedztwa Sąsiedzi 2.0, zorganizowanego przez Ambasadę Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie i Instytut Goethego z okazji 20. rocznicy podpisania polsko-niemieckiego Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy.

Ekspozycja powstała z okazji ogłoszenia w Niemczech roku 2008 Rokiem Matematyki; od tego czasu została zaprezentowana w wielu krajach, łącznie w ponad 30 miastach. W Polsce wystawę można było oglądać na dwóch polskich uczelniach: Politechnice Warszawskiej oraz Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie.

Celem wystawy Imaginary jest ukazanie piękna trójwymiarowych obiektów matematycznych poprzez atrakcyjny sposób ich prezentacji, kolorowe wizualizacje oraz interaktywne instalacje a zarazem przystępne przybliżenie zwiedzającym podstaw teoretycznych prezentowanych obiektów.

Na wystawę składało się 40 plansz z barwnymi obrazami, przedstawiającymi głównie powierzchnie algebraiczne, a także dwa stanowiska interaktywne. Przy jednym z nich odwiedzający mieli możliwość zapoznania się z grą jreality, która w barwnej formie pokazuje kilka ważnych powierzchni matematycznych. Przy drugim stanowisku można było bawić się i eksperymentować z programem Surfer, pozwalającym między innymi zaprogramować, a następnie pokolorować, obracać i oglądać z rożnych stron samodzielnie stworzone powierzchnie matematyczne.

Wiele z wykorzystanych na wystawie obrazów oraz prezentowane programy interaktywne dostępne są na stronie http://www.imaginary-exhibition.com.